6 ซะละ เป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของใครหลายๆ คนซึ่งอิฉันเองก็เช่นกัน ก่อนอื่นขอยอมรับแบบมั่นๆ เลยว่า ก่อนมาเมกาเคยฝันหวาน ฝันแบบเด็กโลกสวยคนหนึ่งที่ไม่เคยรู้อะไรเลย เห็นใครๆ บอกว่าเรียนที่อเมริกาง่าย ก็เลยคิดแบบเข้าข้างตัวเองว่าการเข้ามหาลัยระดับท๊อปของอเมริกาอย่างพวกไอวี่ลีก(ม. เอกชนชั้นนำของอเมริกา)คงไม่น่ายาก ตอนนั้นไม่รู้หรอกว่าการจะเข้ามหาลัยระดับนั้นได้ต้องมีอะไรที่มากกว่า GPA และคะแนน SAT ซึ่งแค่อย่างที่สองอิฉันก็เด๊ดสะมอเร่แล้ว คะแนน SAT ของอิฉันอยู่ที่ 1480 จากคะแนนเต็ม 2400 ซึ่งต่ำกว่าค่าเฉลี่ยของปีนั้น (2013) ซึ่งอยู่ที่ 1498 ตอกย้ำความไม่พร้อมของอิฉันอย่างชัดเจน สุดท้ายจึงตัดสินใจสมัครเข้าเรียนที่วิทยาลัยแถวบ้าน Miami Dade College (MDC) ก่อน เรียนที่นี่สองปี แล้วค่อยสมัครเข้ามหาวิทยาลัยเรียนต่อปี 3-4 หลักสูตรที่เราเรียน ไม่ใช่แบบปกติ เรียกว่า Honors College (HC) โดยมีความแตกต่างจากปกติ นั่นคือ ภายในสองปีที่อยู่ในโปรแกรม เกรดเฉลี่ยต้องไม่ต่ำกว่า 3. 5 ถ้าร่วงไปถึงสองหรือสามนิดๆ ติดต่อกันสองเทอม มีสิทธิ์โดนเชิญออกจากโปรแกรมได้ =w= แต่ภายใต้เงื่อนไขเกรดเฉลี่ยอันโหดร้ายมันก็มีข้อดีอยู่ไม่น้อย: 1.
เป็นคำถามที่ผมสงสัยตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา มหา'ลัยสายมังงะ โดย หมอก: ประสบการณ์สี่ปีในมหาวิทยาลัยเกียวโตเซกะที่ขึ้นชื่อเรื่องมังงะแห่งประเทศญี่ปุ่น มหา'ลัยสายมังงะ โดย หมอก ธมนธร อมรธีรสรรค์ หรือที่หลายๆ คนรู้จะกันดีในนาม "หมีหมอก" ที่เคยมาแจมในบทความ How to Draw ตอนวาดท้องฟ้าของเทพเคีย ยังไงล่ะ เป็นหนังสือภาคต่อจากเล่มก่อน "เส้นทางสู่ฝัน ม.